วันอาทิตย์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2554

คติธรรมสำหรับคู่รัก


สำหรับบางคน . . . ที่บอกตัวเองไม่ได้ว่า
กำลังสุข หรือ เศร้า กับคำว่า . . . "ความรัก"



บางเวลาในชีวิตหนึ่ง . . . โลกกำหนดให้หัวใจรู้จักกับ "ความเหงา"
เพื่อที่วันหนึ่ง . . . ความเหงาจะผลักดัน คนสองคนเข้าหากัน
เพื่อลดช่องว่างให้กันและกัน สร้างคืนวันที่ดี ๆ ร่วมกัน
และเพื่อที่วันหนึ่ง โลกจะแยกให้พวกเขา "จากกัน" . . .
ให้ชีวิตวนกลับสู่ "ความเหงา"


บางเวลาในชีวิตหนึ่ง . . . โลกกำหนดให้หัวใจรู้จัก "ความเหงา"
ด้วยเหตุผลบางอย่าง . . . นั้นคือให้โลกใบนี้ยังคงมีความรัก
ดำเนินต่อความเหงา . . . ทำให้หัวใจสองดวงเชื่อมถึงกันด้วยความคิดถึง



แม้ในยามที่โลก . . . แยกคนทั้งสองให้ห่างกันไป ไกลแสนไกล . . .
ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป . . . ท่ามกลางความโดดเดี่ยว
แต่ภายใต้เปลือกตาอันมืดมิด ความทรงจำ จะกลับชัดเจนขึ้นเสมอ
ในวันที่ ความเหงาทำให้เราคิดถึง . . .


ความรัก . . . คือ อาวุธชนิดหนึ่ง
ที่เราหยิบมันมาเเล้วค่อย ๆ กรีดใจของตัวเอง อย่างช้าๆ
สุดท้าย . . .ก็มีแต่เราเท่านั้นที่จะเจ็บปวด แค่เพียงลำพังอย่างโดดเดี่ยว
ความคิดถึง . . . ได้พาให้ฉันสัมผัสกับความเปลี่ยวเหงา
ได้นำพาฉัน ก้าวเข้าสู่โลกแห่งความว่างเปล่า และโดดเดี่ยว



ความคิดถึง เศร้า . . . แต่หวาน งดงาม . . . แต่ทุกข์
และเมื่อฉันได้คิดถึงเธอ ขอให้ความคิดถึงของฉัน จงเดินทางไปให้ถึงเธอ
ให้เธอได้รับรู้ถึง ความเศร้าที่แสนหวาน . . . ความงดงามที่เจือรอยทุกข์
และเมื่อนั้น . . .
เธออาจจะมองเห็นฉันได้แย้มยิ้ม อยู่ในหยาดน้ำตา ก็เป็นได้
.
.
.
.
.
.
.
.
 
 
บางครั้ง ความรัก ก็เข้ามาหาเรา เพื่อให้เราเรียนรู้ มิใช่ให้เราครอบครอง
ไม่ผิดหากจะรักคนมีเจ้าของ แต่จะผิดหากเข้าไปทำหน้าที่ซ้ำซ้อนคนอีกคน
หน้าที่ของความรัก คือการเดินไปมอบความรัก และยืนเฉยๆเพื่อรับมัน ไม่ใช่การดิ้นรนเพื่อให้ได้มา
ในห้วงรัก การถูกรัก มันสุขใจ การมอบความรักมันอิ่มเอม และเมื่อได้รับการปฏิเสธ มันทรมาน
ความรัก จะเกิดขึ้นเมื่อเกิดการถ่ายเทพลังอันอ่อนโยนของคนสองคน
ความรัก มิใช่การเข้าไปเป็นชีวิตเขา แต่คือการเข้าไปอยู่ข้างๆชีวิตเขา
คนบางคนเหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรารัก แต่ไม่เหมาะที่จะร่วมชีวิตด้วย
ความรัก ระยะแรกทำให้ร่างกายหลั่งสารกระตือรือร้น ทำให้มนุษย์ทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่งความรัก
แฟน ก็คือ เพื่อนคู่คิด ที่ก้าวไปด้วยกันในวันข้างหน้า
ในวันที่ความรักคงที่ สารกระชุ่มกระชวยงดทำงาน สิ่งเดียวที่จะทำให้อยู่ด้วยกันได้ตลอดไป คือ ความเข้าใจล้วนๆ
ความห่างไกล มันทรมาน เวลาเจอกันจึงหอมหวาน และเป็นความทรงจำที่เก็บไปนั่งเพ้อฝันได้ในวันจาก
บุคคลไม่พึงประสงค์สำหรับทุกคู่รัก มักจะเดินทางมาโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย
ผู้ชายแสดงความรักด้วยการกระทำ ขณะที่ผู้หญิงอยากรู้ว่ารัก จากคำพูด
............................................................
................................................
.........................................
......................................
..................................
..............................
......................................
............................
.......................................
เคยไหม..ที่คุณออน msn เพื่อที่อยากจะคุยกับใครซักคน
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีใครตั้ง Busy ไว้เพื่อที่จะคุยกับคุณคนเดียว
เคยไหม..ที่คุณรอ msg จากใครบางคนที่คุณคิดถึง
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีคนส่ง msg ให้คุณเพราะเค้าแคร์คุณมากกว่าใคร
เคยไหม..ที่คุณคิดอยากจะชวนเค้าไปเที่ยวไหนต่อไหนแต่ไม่กล้าชวน
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีคนชวนคุณไปไหนต่อไหนแต่คุณไม่ไปด้วย
เคยไหม..ที่คุณแอบชอบใครคนหนึ่งมากมาย
แต่คุณรู้ไหม..ว่าที่มีใครเค้าทำอะไรให้คุณนั้นน่ะ เพราะเค้าชอบคุณนะ
เคยไหม..ที่คุณฟังเพลงแล้วคิดถึงใครคนหนึ่ง
แต่คุณรู้ไหม..เค้าส่งเพลงบอกรักให้คุณแต่คุณกลับไม่ใส่ใจ
เคยไหม..ที่คุณเคยชอบใคร แต่เค้ากลับไม่ชอบคุณ
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีคนที่รอคุณแต่คุณกลับเดินผ่านเค้าไป
เคยไหม..ที่คุณทำอะไรซักอย่างแล้วคิดถึงใครคนหนึ่ง
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีใครคนหนี่งคิดถึงคุณทุกเวลาไม่ว่าจะทำอะไร ....
   
ลองคิด ดูนะว่านายจะช้ำอยู่กับความรักที่ผ่านมาหรือพร้อมจะ เดินหน้าเพื่อตัวเอง



ที่มา : http://atcloud.com/stories/25896
 
สำหรับบางคน . . . ที่บอกตัวเองไม่ได้ว่า
กำลังสุข หรือ เศร้า กับคำว่า . . . "ความรัก"



บางเวลาในชีวิตหนึ่ง . . . โลกกำหนดให้หัวใจรู้จักกับ "ความเหงา"
เพื่อที่วันหนึ่ง . . . ความเหงาจะผลักดัน คนสองคนเข้าหากัน
เพื่อลดช่องว่างให้กันและกัน สร้างคืนวันที่ดี ๆ ร่วมกัน
และเพื่อที่วันหนึ่ง โลกจะแยกให้พวกเขา "จากกัน" . . .
ให้ชีวิตวนกลับสู่ "ความเหงา"


บางเวลาในชีวิตหนึ่ง . . . โลกกำหนดให้หัวใจรู้จัก "ความเหงา"
ด้วยเหตุผลบางอย่าง . . . นั้นคือให้โลกใบนี้ยังคงมีความรัก
ดำเนินต่อความเหงา . . . ทำให้หัวใจสองดวงเชื่อมถึงกันด้วยความคิดถึง



แม้ในยามที่โลก . . . แยกคนทั้งสองให้ห่างกันไป ไกลแสนไกล . . .
ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป . . . ท่ามกลางความโดดเดี่ยว
แต่ภายใต้เปลือกตาอันมืดมิด ความทรงจำ จะกลับชัดเจนขึ้นเสมอ
ในวันที่ ความเหงาทำให้เราคิดถึง . . .


ความรัก . . . คือ อาวุธชนิดหนึ่ง
ที่เราหยิบมันมาเเล้วค่อย ๆ กรีดใจของตัวเอง อย่างช้าๆ
สุดท้าย . . .ก็มีแต่เราเท่านั้นที่จะเจ็บปวด แค่เพียงลำพังอย่างโดดเดี่ยว
ความคิดถึง . . . ได้พาให้ฉันสัมผัสกับความเปลี่ยวเหงา
ได้นำพาฉัน ก้าวเข้าสู่โลกแห่งความว่างเปล่า และโดดเดี่ยว



ความคิดถึง เศร้า . . . แต่หวาน งดงาม . . . แต่ทุกข์
และเมื่อฉันได้คิดถึงเธอ ขอให้ความคิดถึงของฉัน จงเดินทางไปให้ถึงเธอ
ให้เธอได้รับรู้ถึง ความเศร้าที่แสนหวาน . . . ความงดงามที่เจือรอยทุกข์
และเมื่อนั้น . . .
เธออาจจะมองเห็นฉันได้แย้มยิ้ม อยู่ในหยาดน้ำตา ก็เป็นได้
.
.
.
.
.
.
.
.
 
 
บางครั้ง ความรัก ก็เข้ามาหาเรา เพื่อให้เราเรียนรู้ มิใช่ให้เราครอบครอง
ไม่ผิดหากจะรักคนมีเจ้าของ แต่จะผิดหากเข้าไปทำหน้าที่ซ้ำซ้อนคนอีกคน
หน้าที่ของความรัก คือการเดินไปมอบความรัก และยืนเฉยๆเพื่อรับมัน ไม่ใช่การดิ้นรนเพื่อให้ได้มา
ในห้วงรัก การถูกรัก มันสุขใจ การมอบความรักมันอิ่มเอม และเมื่อได้รับการปฏิเสธ มันทรมาน
ความรัก จะเกิดขึ้นเมื่อเกิดการถ่ายเทพลังอันอ่อนโยนของคนสองคน
ความรัก มิใช่การเข้าไปเป็นชีวิตเขา แต่คือการเข้าไปอยู่ข้างๆชีวิตเขา
คนบางคนเหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรารัก แต่ไม่เหมาะที่จะร่วมชีวิตด้วย
ความรัก ระยะแรกทำให้ร่างกายหลั่งสารกระตือรือร้น ทำให้มนุษย์ทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่งความรัก
แฟน ก็คือ เพื่อนคู่คิด ที่ก้าวไปด้วยกันในวันข้างหน้า
ในวันที่ความรักคงที่ สารกระชุ่มกระชวยงดทำงาน สิ่งเดียวที่จะทำให้อยู่ด้วยกันได้ตลอดไป คือ ความเข้าใจล้วนๆ
ความห่างไกล มันทรมาน เวลาเจอกันจึงหอมหวาน และเป็นความทรงจำที่เก็บไปนั่งเพ้อฝันได้ในวันจาก
บุคคลไม่พึงประสงค์สำหรับทุกคู่รัก มักจะเดินทางมาโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย
ผู้ชายแสดงความรักด้วยการกระทำ ขณะที่ผู้หญิงอยากรู้ว่ารัก จากคำพูด
............................................................
................................................
.........................................
......................................
..................................
..............................
......................................
............................
.......................................
เคยไหม..ที่คุณออน msn เพื่อที่อยากจะคุยกับใครซักคน
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีใครตั้ง Busy ไว้เพื่อที่จะคุยกับคุณคนเดียว
เคยไหม..ที่คุณรอ msg จากใครบางคนที่คุณคิดถึง
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีคนส่ง msg ให้คุณเพราะเค้าแคร์คุณมากกว่าใคร
เคยไหม..ที่คุณคิดอยากจะชวนเค้าไปเที่ยวไหนต่อไหนแต่ไม่กล้าชวน
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีคนชวนคุณไปไหนต่อไหนแต่คุณไม่ไปด้วย
เคยไหม..ที่คุณแอบชอบใครคนหนึ่งมากมาย
แต่คุณรู้ไหม..ว่าที่มีใครเค้าทำอะไรให้คุณนั้นน่ะ เพราะเค้าชอบคุณนะ
เคยไหม..ที่คุณฟังเพลงแล้วคิดถึงใครคนหนึ่ง
แต่คุณรู้ไหม..เค้าส่งเพลงบอกรักให้คุณแต่คุณกลับไม่ใส่ใจ
เคยไหม..ที่คุณเคยชอบใคร แต่เค้ากลับไม่ชอบคุณ
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีคนที่รอคุณแต่คุณกลับเดินผ่านเค้าไป
เคยไหม..ที่คุณทำอะไรซักอย่างแล้วคิดถึงใครคนหนึ่ง
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีใครคนหนี่งคิดถึงคุณทุกเวลาไม่ว่าจะทำอะไร ....
   
ลองคิด ดูนะว่านายจะช้ำอยู่กับความรักที่ผ่านมาหรือพร้อมจะ เดินหน้าเพื่อตัวเอง



ที่มา : http://atcloud.com/stories/25896
 
สำหรับบางคน . . . ที่บอกตัวเองไม่ได้ว่า
กำลังสุข หรือ เศร้า กับคำว่า . . . "ความรัก"



บางเวลาในชีวิตหนึ่ง . . . โลกกำหนดให้หัวใจรู้จักกับ "ความเหงา"
เพื่อที่วันหนึ่ง . . . ความเหงาจะผลักดัน คนสองคนเข้าหากัน
เพื่อลดช่องว่างให้กันและกัน สร้างคืนวันที่ดี ๆ ร่วมกัน
และเพื่อที่วันหนึ่ง โลกจะแยกให้พวกเขา "จากกัน" . . .
ให้ชีวิตวนกลับสู่ "ความเหงา"


บางเวลาในชีวิตหนึ่ง . . . โลกกำหนดให้หัวใจรู้จัก "ความเหงา"
ด้วยเหตุผลบางอย่าง . . . นั้นคือให้โลกใบนี้ยังคงมีความรัก
ดำเนินต่อความเหงา . . . ทำให้หัวใจสองดวงเชื่อมถึงกันด้วยความคิดถึง



แม้ในยามที่โลก . . . แยกคนทั้งสองให้ห่างกันไป ไกลแสนไกล . . .
ชีวิตยังคงดำเนินต่อไป . . . ท่ามกลางความโดดเดี่ยว
แต่ภายใต้เปลือกตาอันมืดมิด ความทรงจำ จะกลับชัดเจนขึ้นเสมอ
ในวันที่ ความเหงาทำให้เราคิดถึง . . .


ความรัก . . . คือ อาวุธชนิดหนึ่ง
ที่เราหยิบมันมาเเล้วค่อย ๆ กรีดใจของตัวเอง อย่างช้าๆ
สุดท้าย . . .ก็มีแต่เราเท่านั้นที่จะเจ็บปวด แค่เพียงลำพังอย่างโดดเดี่ยว
ความคิดถึง . . . ได้พาให้ฉันสัมผัสกับความเปลี่ยวเหงา
ได้นำพาฉัน ก้าวเข้าสู่โลกแห่งความว่างเปล่า และโดดเดี่ยว



ความคิดถึง เศร้า . . . แต่หวาน งดงาม . . . แต่ทุกข์
และเมื่อฉันได้คิดถึงเธอ ขอให้ความคิดถึงของฉัน จงเดินทางไปให้ถึงเธอ
ให้เธอได้รับรู้ถึง ความเศร้าที่แสนหวาน . . . ความงดงามที่เจือรอยทุกข์
และเมื่อนั้น . . .
เธออาจจะมองเห็นฉันได้แย้มยิ้ม อยู่ในหยาดน้ำตา ก็เป็นได้
.
.
.
.
.
.
.
.
 
 
บางครั้ง ความรัก ก็เข้ามาหาเรา เพื่อให้เราเรียนรู้ มิใช่ให้เราครอบครอง
ไม่ผิดหากจะรักคนมีเจ้าของ แต่จะผิดหากเข้าไปทำหน้าที่ซ้ำซ้อนคนอีกคน
หน้าที่ของความรัก คือการเดินไปมอบความรัก และยืนเฉยๆเพื่อรับมัน ไม่ใช่การดิ้นรนเพื่อให้ได้มา
ในห้วงรัก การถูกรัก มันสุขใจ การมอบความรักมันอิ่มเอม และเมื่อได้รับการปฏิเสธ มันทรมาน
ความรัก จะเกิดขึ้นเมื่อเกิดการถ่ายเทพลังอันอ่อนโยนของคนสองคน
ความรัก มิใช่การเข้าไปเป็นชีวิตเขา แต่คือการเข้าไปอยู่ข้างๆชีวิตเขา
คนบางคนเหมาะที่เกิดมาเพื่อให้เรารัก แต่ไม่เหมาะที่จะร่วมชีวิตด้วย
ความรัก ระยะแรกทำให้ร่างกายหลั่งสารกระตือรือร้น ทำให้มนุษย์ทำทุกอย่างให้ได้มาซึ่งความรัก
แฟน ก็คือ เพื่อนคู่คิด ที่ก้าวไปด้วยกันในวันข้างหน้า
ในวันที่ความรักคงที่ สารกระชุ่มกระชวยงดทำงาน สิ่งเดียวที่จะทำให้อยู่ด้วยกันได้ตลอดไป คือ ความเข้าใจล้วนๆ
ความห่างไกล มันทรมาน เวลาเจอกันจึงหอมหวาน และเป็นความทรงจำที่เก็บไปนั่งเพ้อฝันได้ในวันจาก
บุคคลไม่พึงประสงค์สำหรับทุกคู่รัก มักจะเดินทางมาโดยไม่มีปี่มีขลุ่ย
ผู้ชายแสดงความรักด้วยการกระทำ ขณะที่ผู้หญิงอยากรู้ว่ารัก จากคำพูด
............................................................
................................................
.........................................
......................................
..................................
..............................
......................................
............................
.......................................
เคยไหม..ที่คุณออน msn เพื่อที่อยากจะคุยกับใครซักคน
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีใครตั้ง Busy ไว้เพื่อที่จะคุยกับคุณคนเดียว
เคยไหม..ที่คุณรอ msg จากใครบางคนที่คุณคิดถึง
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีคนส่ง msg ให้คุณเพราะเค้าแคร์คุณมากกว่าใคร
เคยไหม..ที่คุณคิดอยากจะชวนเค้าไปเที่ยวไหนต่อไหนแต่ไม่กล้าชวน
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีคนชวนคุณไปไหนต่อไหนแต่คุณไม่ไปด้วย
เคยไหม..ที่คุณแอบชอบใครคนหนึ่งมากมาย
แต่คุณรู้ไหม..ว่าที่มีใครเค้าทำอะไรให้คุณนั้นน่ะ เพราะเค้าชอบคุณนะ
เคยไหม..ที่คุณฟังเพลงแล้วคิดถึงใครคนหนึ่ง
แต่คุณรู้ไหม..เค้าส่งเพลงบอกรักให้คุณแต่คุณกลับไม่ใส่ใจ
เคยไหม..ที่คุณเคยชอบใคร แต่เค้ากลับไม่ชอบคุณ
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีคนที่รอคุณแต่คุณกลับเดินผ่านเค้าไป
เคยไหม..ที่คุณทำอะไรซักอย่างแล้วคิดถึงใครคนหนึ่ง
แต่คุณรู้ไหม..ว่ามีใครคนหนี่งคิดถึงคุณทุกเวลาไม่ว่าจะทำอะไร ....
   
ลองคิด ดูนะว่านายจะช้ำอยู่กับความรักที่ผ่านมาหรือพร้อมจะ เดินหน้าเพื่อตัวเอง



ที่มา : http://atcloud.com/stories/25896
 
- จงรักด้วยสมอง แต่อย่ารักจนขึ้นสมอง

            - ที่ใดมีรัก (อย่างขาดสติ)  ที่นั่นมีทุกข์

            - ที่ใดมีรัก (อย่างมีสติ) ที่นั่นมีสุข

            -ความรัก ควรถูกนำมาใช้เป็นแรงบันดาลใจในการสร้างอนาคตที่ดีร่วมกัน ไม่ใช่เป็นตัวทำลายอนาคต

            - รักแท้ที่ยั่งยืน ควรวางรากฐานอยู่บนทฤษฎี ๔ ส. กล่าวคือ

                        ๑. สมศรัทธา     มีศรัทธาเสมอกัน (เชื่อมั่นศรัทธาในสิ่งเดียวกัน)

                        ๒. สมศีลา         มีศีลเสมอกัน (ไม่นอกใจซึ่งกันและกัน)

                        ๓. สมจาคา       มีความเสียสละเสมอกัน (ลืมความเป็นเธอ ลืมความเป็นฉัน หลอมกันเป็นเรา)

                        ๔. สมปัญญา     มีปัญญาเสมอกัน (มีระดับสติปัญญาเสมอหรือใกล้เคียงกัน)

            - อย่ารักจนหน้ามืดตามัว จนมองไม่เห็นหัวกฏเกณฑ์ทางจริยธรรมของสังคม

            - อย่ารักจนหน้ามืดตามัว กระทั่งมองไม่เห็นหัวของมารดรบิดาบังเกิดเกล้า

            - ทุกครั้งที่มีความรัก ควรเผื่อใจไว้สำหรับการอกหักที่อาจจะเกิดขึ้นได้เสมอ

            - ที่ใดมีรัก  ที่นั่น (อาจมีทุกข์) ที่ใดมีกิ๊ก  ที่นั่นมีกรรม, ที่ใดมีชู้ ที่นั่นมีช้ำ

            - ทุกคนที่มีความรัก ควรภาวนาคาถากันน้ำตาไหลที่ว่า ไม่แน่  ไม่ได้ดั่งใจ ไม่มีอะไรสมบูรณ์ เอาไว้เสมอ

            - เลือกคนรักอย่ามองแค่หน้าตา แต่จงพิจารณาไปถึงนิสัย  สติปัญญา  และคุณธรรม

            - ผู้ชายจงมองให้เห็นความเป็นแม่ที่มีอยู่ในผู้หญิง ส่วนผู้หญิงจงมองให้เห็นความเป็นพ่อที่มีอยู่ในผู้ชาย

            - ความรักไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต อย่าอุทิศทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อความรักจนเสียผู้เสียคน

            - จงเรียนรู้ที่จะพัฒนาความรักจากระดับสามัญไปสู่รักที่สร้างสรรค์เพื่อ เกื้อกูลโลก เพราะมนุษย์ทุกคนมีความสามารถที่จะรักได้มากกว่าการรักตัวเอง รักแท้ที่ควรสร้างสรรค์มี ๔ ระดับ คือ

                        ๑. รักตัวกลัวตาย            (รักพื้นฐานระดับสัญชาตญาณ)

                        ๒. รักใคร่ปรารถนา          (รักอิงกามารมณ์)

                        ๓. รักเมตตาอารี             (รักอิงสายเลือดและสายสัมพันธ์)

                        ๔. รักมีแต่ให้                  (รักที่ลอยพ้นอัตตา ต้องการพัฒนาทั้งโลกให้มีความสุข)


ที่มา : http://www.dhammatoday.com/

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น